Św. Maria Bernadeta Soubirous, dziewica, zakonnica

dzień w kalendarzu 16 kwietnia

fr. imię od germ. imienia m. Bernard „ten, który ma niedźwiedzią siłę”

Św. Maria Bernadeta Soubirous, dziewica, zakonnica (1844-1879). Była córką ubogiego młynarza. Kiedy miała 11 lat, przyjęła ją do siebie krewna, u której pasała owce. Po trzech latach wraca do rodzinnego Lourdes, aby przygotować się do I Komunii Świętej. I wtedy 11 lutego 1858 roku po raz pierwszy Bernadecie objawiła się Matka Boża w pobliżu groty Massabielle. Wezwała ją do modlitwy różańcowej oraz do czynów pokutnych o nawrócenie grzeszników. W ciągu pół roku Matka Boża objawiła się Świętej 18 razy Wizje te dały początek słynnemu sanktuarium w Lourdes. Aby uniknąć pielgrzymów i ciekawskich, zamieszkała w zakonnym zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia, do którego później oficjalnie wstąpiła. Zmarła 16 kwietnia, mając 35 lat.

Kościół nie wyniósł Bernadetty na ołtarze ze względu na głośne objawienia Maryi, ale ze względu na osobistą świętość Bernadetty. Wiele cierpiała z powodu astmy. Doświadczały ją bardzo siostry, gdyż znacznie różniła się od nich wykształceniem i prostymi obyczajami. Sławna w świecie – w klasztorze chciała być ostatnia i cieszyła się z wszelkich upokorzeń. Zwykła powtarzać: „O Jezu, daj mi swój krzyż… Skoro nie mogę przelać swojej krwi za grzeszników, chciałabym cierpieć dla ich zbawienia”. Na najwyższą pochwałę zasługuje to, że podczas gdy Lourdes i jej imię było na ustach całego świata, kiedy tysięczne tłumy codziennie nawiedzały to święte miejsce, sama Bernadetta żyła w ukryciu, nie dawała żadnych wywiadów, uważając po prostu, że jej misja się skończyła, a rozpoczęła swoją misję Matka Boża.

W czasie procesu kanonizacyjnego (1919) stwierdzono, że ciało Bernadetty mimo upływu czasu pozostało nienaruszone. W 1925 roku (rok święty) papież Pius XI ogłosił Marię Bernadettę błogosławioną w obecności ostatniego z jej braci, a w roku 1933 zaliczył ją uroczyście w poczet świętych.